Peki sonra ne oldu?

- Birlikte deniz kenarına gideceğimize inanamıyorum. Çok mutluyum, Sophie!
- Evet John! Oraya varmak için sabırsızlanıyorum! Sadece sen, ben ve lüks  otel! Mükemmel!
- Ah, bir kısa mesaj! Bakalım orada ne var.
- Muhtemelen uçuş için kayıt yapma zamanının geldiğini hatırlatan bir mesajdır. Hemen koltukları seçelim!

“Tüm korucuların dikkatine! Dün gece Altın Orman Milli Parkı bölgesinden 10 büyüklüğünde bir fırtına geçti. Sonrasıyla ilgilenmek için genel kurul toplantıya çağrılır. Toplanma zamanı ve yeri: Sabah 8.00'de parkın ana girişinde. Tam ekipman ve ilk yardım çantası zorunludur.”

 Felaket! Altın Orman Parkı fırtınadan zarar gördü, yardım etmeliyim!
- Panik yapma! Ben de seninle geliyorum, her şeyi hızla düzelteceğiz ve sonra tatile uçacağız!

Park tanınmaz haldeydi. Bir zamanlar yüksek olan ağaçlar kibrit çöpü gibi kırılmıştı. Kökleri toprağın altından çıkıyordu. Köklerin toprakta bıraktığı kara delikler yaralara benziyordu.

Bir zamanlar kahkahalarla dolu olan Çayır Usta Sınıfı  artık bir savaş alanına benziyordu. Piknik masaları devredilmiş, banklar yerlerinden sökülerek etrafa saçılmıştı. Son dönemde misafirlerini ağırlayan Orman Müzesi, artık terk edilmiş bir kaleyi andırıyordu. Yollar moloz yığınlarının altında kalmıştı, derelerin üzerindeki köprüler sürüklenip gitmişti. Sanki doğa huzur perdesini kaldırmış ve herkese onun vahşi gücünü hatırlatmıştı.

- Ne dehşet, her şeyi sıfırdan yeniden inşa etmemiz gerekecek!
- Ama bu harika, John! Parkı gerçekten harika bir yere dönüştürmek için bir şans! - Neden bahsediyorsun?
- Burada şık kamp  alanı, şurada şık bir restoran. Harika olacak!
- Bunu daha sonra tartışırız. İlk önce her şeyi temizlememiz gerekiyor.

John ve Sophie ormanın derinliklerine inmeye, fırtınanın bıraktığı kalıntıları yığınlar halinde toplamaya ve binaları restore etmeye başladılar. Steps Kamp Alanı, Çayır Usta sınıfı ve Orman Müzesi eski ihtişamına kavuştu.

- Sevgili John, sessizleştin. Bir sorun mu var?
- Bu parktaki her şey bana büyükbabamı hatırlatıyor. Altın Orman onun buluşudur. Bir zamanlar bu kamp alanını ve müzeyi o inşa etmişti... Şimdi ise hepsi harabe halinde.
- Sevgilim, merak etme, parkı restore edip daha da güzel hale getireceğiz!
- İşte yine başlıyoruz! Bu, Altın Orman'ın bütün amacını yok edecek! Bir otelde yaşarken doğaya nasıl yakınlaşabilirsiniz?
- Hayır, bana kaplıca  olmadan ahşap bir kulübede nasıl dinlenebileceğini açıklar mısın? Neyden vazgeçtiğini kendin anlamıyorsun!

John ve Sophie kendi fikirleriyle kalarak yaralı ormanı keşfetmeye devam ettiler. Diğer korucular ve gönüllülerle birlikte yangın kulelerini ve kuş besleyicilerini yenilediler.

Ancak park sadece kuşlara değil aynı zamanda hayvanlara da ev sahipliği yapıyor; onlara da bakılması gerekiyor. Sophie, saha mutfağını yenileyerek  hayvanlara yemek hazırladı.

Ancak John'un inatçılığı, etrafındaki dünyayı biraz daha modern ve konforlu hale getirme konusundaki isteksizliği Sophie'ye hiç huzur vermedi. Benim sevdiğim her şeyi o sevmiyor ve tam tersi! Bu parkı modernize etme konusunda harika bir iş çıkaracağımı neden kabul etmiyor? Beni anlamıyorsa nasıl birlikte olabiliriz?

Orman müzesinin girişi eskiden büyüleyici ahşap heykellerle süslenmişti. Ancak bir fırtına onları yerlerinden alıp kim bilir nereye fırlattı. Heykelleri mutlaka bulmalılar!

- John, bu oyulmuş hayvanlardan mı bahsediyordun? Bu heykeli beğendim! Ayı çok tatlı görünüyor!
- Buldun! Bu benim için bir hatıra. Büyükbabam müzeyi süslemek için ayıyı oydu. Ben de ona yardım ettim - bu ayının sağ kulağını oydum.
- Senin için bu kadar önemli mi?
- Elbette! Bana doğanın güzelliğini gösteren büyükbabamdı. Buradaki birçok bina onun anısını koruyor. Ve bu hatıranın buradan kaybolmaması benim için önemli.
- Ah, John... Bencildim. Şimdi neden burada hiçbir şeyi değiştirmek istemediğini anlıyorum.

Altın Orman adım adım eski görünümüne kavuşuyordu. Ve çok yakında yeni nesil genç doğa tutkunları buraya geziye gelecek. Ve John onlara tıpkı büyükbabasının ona öğrettiği gibi çadır kurmayı ve ateş yakmayı öğretecek.

Dünya çok hızlı değişiyor ama bazı şeylerin aynı kalması gerekiyor.